رابطه‌ی جنسی سالم چیست؟ وظایف مرد و زن نسبت به یکدیگر چیست؟ و... از جمله سؤالاتی است که بیان آن در جامعه‌ی ما مشکلی اساسی است. در همه‌ی کشورها برخی مسائل به صورت تابو بوده و در مورد آن صحبتی به میان نمی‌آید که عدم مطرح نمودن چنین مسائلی خجالت کشیدن یا دلیل دیگری دارد که طی قرن‌ها و به صورت ریشه‌ای شکل گرفته است و مربوط به یک سال و چند سال نیست. برای شکستن چنین تابوهایی که روز به روز به صورت معضل در زندگی فردی و اجتماعی افراد تأثیرگذار است چه باید کرد؟
آگاهی از مسائل جنسی از ضروریات آغاز زندگی مشترک است و این مسأله باید از نوجوانی و به مرور در جوانی و قبل از ازدواج آموزش داده شود. آگاه نمودن نوجوان نسبت به مسائل دوران بلوغ و رعایت بهداشت فردی امر مهمی است که هم خانواده و هم محیط‌های آموزشی می‌توانند آن را به عهده گرفته و با مسؤولیت‌پذیری بیشتر نوجوان و جوان را برای زندگی سالم آماده نمایند. فقدان آموزش و حتی آموزش‌های غلط که توسط افراد غیرمسؤول و سایت‌های غیرمجاز ارائه می‌شود نه تنها این مسأله را حل نمی‌نماید بلکه موجب بروز مشکلات جنسی و معضلات بزرگی بین زوج‌های جوان می‌گردد.
آموزش باید با ساده‌ترین زبان و طوری ارائه گردد که عادی‌ترین فرد به راحتی بتواند آن را درک نموده و به صورت کاربردی در روابط زناشویی استفاده نماید. در واقع اگر راه صحیح آشنایی و آموزش وجود نداشته باشد، فرد سراغ راه‌های آزمون و خطا رفته و از طریق فیلم، رسانه‌های مکتوب و سایت‌ها، که مشخص نیست تا چه اندازه صحیح باشند، به دنبال آگاهی و راه چاره می‌گردد. ممکن است این مسیر مشکلی بر مشکلات فرد اضافه کند مانند: کاهش زمینه تحریک‌پذیری، خودارضایی، افزایش توقعات از همسر و مسائلی از این قبیل که جامعه را دچار مشکلات دو چندان می‌کند.
تأکید اکثر کارشناسان بر این است که آموزش باید به صورت صحیح و متناسب با جامعه‌ی مسلمان باشد. علاوه بر این باید به افراد جامعه و به خصوص زوج‌های جوان آموخت و این فرهنگ را در میان آن‌ها رواج داد که در صورت بروز مشکل در این مسائل آن را مخفی ننمایند و با مراجعه به متخصصین امر درصدد رفع آن برآیند. زمانی که هر دو طرف نسبت به توانایی‌ها و ضعف‌های خود آگاه شده و زیر نظر متخصص مربوطه اقدام به رفع اختلالات جنسی نماید بسیاری از تعارضات زناشویی را می‌تواند حل نماید.
از آنجا که نیاز جنسی از قوی‌ترین نیازهای درونی بوده و رابطه‌ی تنگاتنگی با ناخودآگاه انسان دارد، عدم توجه به آن اختلالات عمیقی را در روابط زوجین به وجود می‌آورد از قبیل: تنفر از همسر، دلخوری، حسادت و رقابت برای سرکوب یکدیگر، مقصر دانستن همسر در بسیاری از مشکلات زتدگی، حس انتقام‌گیری ناخودآگاه، احساس تحقیر شدن توسط همسر، احساس عدم اعتماد به نفس، احساس شیء بودن و ملعبه واقع شدن و احساس مورد بی‌اعتنایی واقع شدن و... .